Thursday, July 2, 2009

သံေယာဇဥ္ ျပဌာန္းခ်က္


နိခင္းေၾကာင္ေတာင္ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔
မွန္အိမ္ရွာနီစြာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔
နီၾကတ္ခ်ိန္ကို ေၾကာက္စြာကိုး။

ပုတ္ေဟာင္နီေရ နခြမ္းတိမ်ားနီလို႔္
အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္နီေက
အားဓမၼလႈပ္မႏိူးပါေက႔။

ေလွာင္ျခိဳင္႔ထဲမွာ မြီးလာေရ ငွက္တစ္ေကာင္ကို
အေတာင္ျဖန္ဖို႔ အေၾကာင္း
အာကာျပင္အေၾကာင္း
အယင္စလိုနန္႔
စာလံုးေပါင္းခိုင္းလို႔မရ။

တရားကို မသိျခင္းစြာ
မသိျခင္းတရားျဖစ္မလာဖို႔
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ရိုးသားဖို႔ေတာ႔ လိုဗ်ယ္။

သူမ်ားအတြက္ ထုတ္ေတ မီးခြန္းအတြက္
ကိုယ္တိုင္ေျဖဖူးမွ
စ်ီးကြက္ထဲျဖန္႔သင္႔ေရ…။
သခင္ကို ျပန္ကိုက္ေတ ဆံုးမစာတိနန္႔
အသိုင္းဝိုင္းတစ္ခုလံုး
ရေရာင္းသတ္နီက်။

နက္ဖခါ နီဟိဖို႔ မေသခ်ာ
နက္ဖခါ ရီဟိဖုိ႔ မေသခ်ာ
နက္ဖခါ လီဟိဖို႔ မေသခ်ာ
နက္ဖခါ ျမီဟိဖို႔ မေသခ်ာ
မေသခ်ာမႈတိေမ်ာလြင္႔နီေရ ၾကားက
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင္႔ တစ္ခုကိုေတာ႔
ဖမ္းဆုပ္ထားခ်င္လို႔
မီးခြန္းတိကို မ်ိဳးရိုးေျပာင္းျပီးေက
ေသာ႔မခတ္ထားေရ တန္းခါးကနီ
အသံမပီးပဲ အိမ္ထဲကို ဝင္လာခြင္႔ဟိပါေရ။


အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါေရ
ညီစု(၀၂၊၀ရ၊၀၉)

No comments:

Post a Comment

 
ဝထၱဳမိတ္ဆက္

အေမွာင္ကို အေရာင္သုတ္ထားေရ အလင္း
“ေမာင္နီသာ နက္ဖန္ခါ မင္းမ်က္လံုးတိအားလံုးေကာင္းလားျပီး ကမာၻၾကီးကို မင္းျမင္တြိရဖို႔ဗ်ယ္။”
ဆရာဝန္ေျပာေရ စကားကိုနားေထာင္ယင္း သူေကာင္းဝမ္းသာလားသည္။
အေဂါင္႔နေဂါင္႔ပင္ နက္ဖန္ခါသည္သူ႔ အတြက္ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းနီဗ်ယ္။နက္ဖန္အယင္ေရာက္ပါဖိ…။

ဆက္လက္ရႈစားရန္

ငါရို႕သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္

ကမာၻၾကီး၏ အနာဂတ္တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းသည္ မိတ္ေဆြ၏ လက္ထဲတြင္ဟိသည္။


ဝထၱဳမိတ္ဆက္

လွည္းက်ိဳးနရီ
“အျပစ္မကင္းေရ လူႀကီးတိေၾကာင့္ အျပစ္ျဖစ္ခဲ့ရေရအေခ်၊ သူ႔၀ဋ္ၾကြီးတိ ပိသထက္ ပိုပိမလာေအာင္ ကိုယ္သယ္ယူလို႔ရယင္႔သားနဲ႕ မ်က္စိမွိတ္ ေနာက္မခိုင္းပါကဲ႔ သားေခ်…”




ဝထၱဳျပခန္းထဲသို႔ ၾကြပါ
ကဗ်ာမိတ္ဆက္

ရင္နင္႔ရြက္ၾကြီ
ေနာင္တဆုိစြာ ၾကိဳတလို႔မရပိုင္
ဘဝဆိုစြာေလ႔ ကိုယ္ခ်င္ပိုင္ ဆြဲလုိ႔ရေရ
မွ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းကမဟုတ္။
ရလာေရ သခၤ ါန္းစာတိ
ခ်ိတ္ဆြဲလို႔ၾကည္႔ ျပန္ေလ႔
ျမိဳးလံုးကြ်တ္ထြန္းထားေရ
ဝါကြ်တ္မီးပံုးတိရာ ျဖစ္လားေရ။

ကဗ်ာျပခန္းထဲသို႔ၾကြပါ

ျပတိုက္ ေဆာင္ပုဒ္

ဘဝရွင္သန္ျခင္း၏ တစ္ခုတည္းေသာ အဓိပၸါယ္သည္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။


သင္၏ ေျဖသိမ္႔ႏိုင္စြမ္းမွရာ
ထိုစိတ္ေက်နပ္ျခင္းကို ရွာေဖြပါ.....

ညီစု.....






ျပတိုက္အဝင္ဝသို႔