ရင္နင္႔ရြက္ၾကြီ

ျဖဳတ္ခနန္႔ ၾကြီက်လားေရ
သစ္ရြက္ၾကြီေခ်...
ႏြီကိုရာ အျပစ္တင္ရဖို႔လား
လီကိုရာအျပစ္တင္ရဖိ္ု႔လား
ဆြဲငင္မထားခေရ သစ္ပင္ကိုရာလား
လြဲစင္လားေရ ဇာတ္ညႊန္းကို
ပ်င္ဆင္ခ်ိန္မရ
လိႈင္းသတ္လားေရ သဲျမိဳ႕ပိုင္
ဘဝက ရေရာင္းခတ္က်န္ခေရ။
ႏိူင္းမျပတတ္ေတာင္
ပ်ဥ္ဖိုးနားမလည္တတ္လို႔
ေနာက္တစ္ခါဆိုလည္း
ဝပ္ဆင္းခယခ်င္ပါယင္႔။

အာကာကိုေထာင္ပစ္ေရ
မွ်ားတစ္စင္းအျဖစ္က
စိုက္ဖို႔ ပစ္မွတ္မဟိမွန္းသိခ်ိန္
အရာရာေနာက္က်လို႔
ျမီျပင္ကို အလဲလဲျပိဴဆင္းခရလည္း
တခါက ဆိုစြာ တစ္ခါက ရာ
ျဖစ္လားမနားေယ။

သစၥာေျခာက္ခမ္းနီေရ သူ႕ရင္မွာ
ျမီၾသဇာမဟိဘဲ ေပါက္လာေရ
ကတိ တိ အသီးမေအာင္ခါမွ
ေရႊယုန္နန႔္ေရႊက်ား ဝတၳဳထဲက
ေရႊက်ားကို အထင္ေသးမိေရအတြက္
ေနာင္တရမိပါယင္႔။

ေနာင္တဆုိစြာ ၾကိဳတလို႔မရပိုင္
ဘဝဆိုစြာေလ႔ ကိုယ္ခ်င္ပိုင္ ဆြဲလုိ႔ရေရ
မွ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းကမဟုတ္။
ရလာေရ သခၤ ါန္းစာတိ
ခ်ိတ္ဆြဲလို႔ၾကည္႔ ျပန္ေလ႔
ျမိဳးလံုးကြ်တ္ထြန္းထားေရ
ဝါကြ်တ္မီးပံုးတိရာ ျဖစ္လားေရ။

အင္...
တစ္ေယာက္တည္း လွန္ျပီးေထာင္းပလိုက္စြာ
ကိုယ္႔ေပါင္ေတာင္ အမႈန္႔မႈန္႔ ၾကီြပါလားဗ်ယ္။

ေယေတာင္..
ျခြင္းခ်က္အတြက္
အေရာင္မစြန္းခေရ စိတ္က
ညစာက ႏူတ္ဆက္လားေရ နီကို
ျပန္ထြက္လာႏိူးႏိူးနန္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ယင္း
နီဝင္လားေရ အေနာက္ဖက္ကိုရာ
ေစာင္႔ေမွ်ာ္ ၾကည္႔ေငးနီမိေရ...။






အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါေရ
ညီစု (၀၅၊၀၅၊၂၀၀၉)