Thursday, July 2, 2009

က်ကြဲျခင္း သၤခန္းစာ

မခြဲခ်င္ပါေျပာမွ
ဦးတည္ရာက ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္နီေရ။
ပစ္ခ်မလားဖို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ခါမွ
ရက္လြန္နီေရ။
မထိတထိ စကားက
ဘလိတ္ဓားနန္႔ သံၾကိဳးျဖတ္ေရပိုင္
ဟင္းတစ္ခြက္စာ အတြက္
ပင္လယ္ခမ္းေအာင္ထိ ဆားခ်က္ရက္ေတ…. သူ
ရင္မနာ ႏိုင္ခ
ျခီရင္းမွာ ဝပ္းဆင္းခယဖို႔ ပွစ္မွတ္ကို ဦးညႊတ္
ျမီျပင္ကို ၾကြီက်လိုက္ေတ မွ်ားတစ္စင္းပါ။
မေျပာမဆို ရြာပစ္လိုက္ေတ မိုးမွာ
ထီးမေဆာင္တတ္ေတလူ
အားလံုးဖရိုဖရဲ
စကၠန္႔တိ မိနစ္တိ ျပိဳလဲနီေရ။
ေရာင္စံုဇာတ္လမ္းတိုအဆံုးမွာ
အမည္းေရာင္ဇာတ္လမ္းရွည္ ထပ္စေရ
ဇာတ္ေကာင္က တစ္ေယာက္တည္း
သခင္လမ္းေဖ်ာက္ထားေရ ခြီးေခ်တစ္ေကာင္သာသာပါပဲ။
လႈိင္းပုတ္ယင္း ကမ္းဝီးနီလို႔
လတစ္စင္း မလင္းတစ္ခ်က္ လင္းတစ္ခ်က္
ဆိုင္းဘုတ္မဟိေရ လမ္းထက္မွာ
ညက မီးမလာတစ္ရက္ လာတစ္ရက္
ကႏာၱရသဲေသာင္မွာ နစ္လို႔
မိုးရီက မက်တစ္စက္ က်တစ္စက္
လက္က်န္ခရီးတစ္ဝက္အတြက္
လက္မွတ္ေပ်ာက္နီေရ။

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါေရ…။
ညီစု(၀၃၊၀၇၊၂၀၀၉)

No comments:

Post a Comment

 
ဝထၱဳမိတ္ဆက္

အေမွာင္ကို အေရာင္သုတ္ထားေရ အလင္း
“ေမာင္နီသာ နက္ဖန္ခါ မင္းမ်က္လံုးတိအားလံုးေကာင္းလားျပီး ကမာၻၾကီးကို မင္းျမင္တြိရဖို႔ဗ်ယ္။”
ဆရာဝန္ေျပာေရ စကားကိုနားေထာင္ယင္း သူေကာင္းဝမ္းသာလားသည္။
အေဂါင္႔နေဂါင္႔ပင္ နက္ဖန္ခါသည္သူ႔ အတြက္ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းနီဗ်ယ္။နက္ဖန္အယင္ေရာက္ပါဖိ…။

ဆက္လက္ရႈစားရန္

ငါရို႕သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္

ကမာၻၾကီး၏ အနာဂတ္တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းသည္ မိတ္ေဆြ၏ လက္ထဲတြင္ဟိသည္။


ဝထၱဳမိတ္ဆက္

လွည္းက်ိဳးနရီ
“အျပစ္မကင္းေရ လူႀကီးတိေၾကာင့္ အျပစ္ျဖစ္ခဲ့ရေရအေခ်၊ သူ႔၀ဋ္ၾကြီးတိ ပိသထက္ ပိုပိမလာေအာင္ ကိုယ္သယ္ယူလို႔ရယင္႔သားနဲ႕ မ်က္စိမွိတ္ ေနာက္မခိုင္းပါကဲ႔ သားေခ်…”




ဝထၱဳျပခန္းထဲသို႔ ၾကြပါ
ကဗ်ာမိတ္ဆက္

ရင္နင္႔ရြက္ၾကြီ
ေနာင္တဆုိစြာ ၾကိဳတလို႔မရပိုင္
ဘဝဆိုစြာေလ႔ ကိုယ္ခ်င္ပိုင္ ဆြဲလုိ႔ရေရ
မွ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းကမဟုတ္။
ရလာေရ သခၤ ါန္းစာတိ
ခ်ိတ္ဆြဲလို႔ၾကည္႔ ျပန္ေလ႔
ျမိဳးလံုးကြ်တ္ထြန္းထားေရ
ဝါကြ်တ္မီးပံုးတိရာ ျဖစ္လားေရ။

ကဗ်ာျပခန္းထဲသို႔ၾကြပါ

ျပတိုက္ ေဆာင္ပုဒ္

ဘဝရွင္သန္ျခင္း၏ တစ္ခုတည္းေသာ အဓိပၸါယ္သည္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။


သင္၏ ေျဖသိမ္႔ႏိုင္စြမ္းမွရာ
ထိုစိတ္ေက်နပ္ျခင္းကို ရွာေဖြပါ.....

ညီစု.....






ျပတိုက္အဝင္ဝသို႔