သစ္ငုတ္ပ်ိဳထက္
ဆက္ကာမိႈင္ေတြး ထိုင္ကာေဆြးလ်က္
ပ်က္ျပယ္မုတ္သုန္ လီအစုန္မွာ
ဆင္သူကင္းလွ မြမ္းက်ပ္ျခင္းက
ပန္းသို႔အသြင္ သက္ျပင္းႏွင္၍
ရင္ဝယ္စိတ္ျခြီ တစ္ပြင္႔ခ်င္းၾကြီ။
မွီတြယ္ရာမဲ႔ ႏြယ္မွ်င္သို႔ေလ
လီဟာနယ္မွာ ဆက္ရန္ေမွ်ာ္မွန္း
အျမင္းကန္းကာ တစာစာေအာ္
အခါခါေခၚ မေပ်ာ္သည္႔ျဖစ္
ရင္ျမစ္ျငိတြယ္ မလြယ္ပုစာၦ
အသူကလာ အေျဖရွာမယ္
ေျဖသာမစြန္း ရင္မွာျပည္႔မြမ္း
တစ္ကိုယ္တည္းလြမ္း။
ရက္သစ္မဆန္း
သို႔ေလေဆာင္းယြန္း
ေျမာက္ျပန္လီလမ္း လီရူးအနမ္း
သစ္ရြက္ရို႕ၾကြီ လြမ္းရက္ရွည္စီ
ေရာက္လီႏြီလည္း
မေပ်ာက္ျပယ္ႏိူင္
ႏြမ္းလ်က္ကယ္မိႈင္ ရင္ခ်ိဳင္ေသာၾကိဳး
တိုက္ဆိုင္တုိင္းတိုး
မရိုးဆယ္သက္ လြမ္းရက္ဆက္မည္။
ညီစု(၁၃၊၀၇၊၀၉)
No comments:
Post a Comment