Monday, July 6, 2009

ငါေပါင္းမ်ားစြာ၏ “ငါ”

“ငါ”တိခ်ိတ္ဆြဲထားေရ ျပတိုက္ထဲ
သူတစ္ခန္း ကိုယ္တစ္ခန္း အလုအယက္
အတၱတိ ျခီသံလံုပံုမ်ား
ခိ်တ္ထားသမွ် “ငါ”အားလံုးကို
ပံုတူကူးလားေရ…။

ပံုစံမတူေရ “ငါ”တိၾကီးက်ယ္ခန္းနားခိုက္
ဆႏၵတိ လူၾကားသူၾကားေရာက္မလာခါ
ကိုယ္က်င႔္တရားက အင္အားဆုတ္ယုတ္ျပီး
တိုက္သမွ် ယႈံးတတ္ေတ။

လက္သပ္မြီးထားေရ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္တိ အတြက္
မအံၾသလိုက္ပါေက႕
ယင္း“ငါ”တိဝယ္ကတည္းက အပိုလက္ေဆာင္ရခစြာကိုး။

ရူပေဗဒသေဘာအရ
ေလာဘနန္႔ တန္းတူ အခ်ိဳးက်ေရ ယင္း“ငါ” တိကို
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္တိ မြီးဖြားသန္႔စင္ဖို႔
လူသားတစ္ေယာက္ အနီနန္႔ေတာ႔
ၾကိဳေသာက္နီရျမဲ။

တခါတလီက်ေကေလ႔
“ငါ” က လူကို ေမာင္းႏွင္ေရအခါ
ကမာၻကိုေတာင္မွ ဝင္တိုက္ပလိုက္ေတ။

ဘုရားသခင္ကို နာေမေျပာင္းထားေရ “ငါ”က
အၾကိမ္ၾကိမ္ ရွင္သန္ထေျမာက္တတ္လို႔
ယင္း“ငါ”ကို ရင္ဖတ္တင္းကုတ္ထဲကနီ ဆြဲထုတ္
ဇက္ၾကိဳးကိုတစ္ခ်က္ဆြဲ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈတိၾကဲျဖန္႔ထားေရလမ္းမွာ
တတူတူေမာင္းႏွင္ကတ္ေမ။

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါေရ
ညီစု(၀၆၊၀၇၊၀၉)

No comments:

Post a Comment

 
ဝထၱဳမိတ္ဆက္

အေမွာင္ကို အေရာင္သုတ္ထားေရ အလင္း
“ေမာင္နီသာ နက္ဖန္ခါ မင္းမ်က္လံုးတိအားလံုးေကာင္းလားျပီး ကမာၻၾကီးကို မင္းျမင္တြိရဖို႔ဗ်ယ္။”
ဆရာဝန္ေျပာေရ စကားကိုနားေထာင္ယင္း သူေကာင္းဝမ္းသာလားသည္။
အေဂါင္႔နေဂါင္႔ပင္ နက္ဖန္ခါသည္သူ႔ အတြက္ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းနီဗ်ယ္။နက္ဖန္အယင္ေရာက္ပါဖိ…။

ဆက္လက္ရႈစားရန္

ငါရို႕သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္

ကမာၻၾကီး၏ အနာဂတ္တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းသည္ မိတ္ေဆြ၏ လက္ထဲတြင္ဟိသည္။


ဝထၱဳမိတ္ဆက္

လွည္းက်ိဳးနရီ
“အျပစ္မကင္းေရ လူႀကီးတိေၾကာင့္ အျပစ္ျဖစ္ခဲ့ရေရအေခ်၊ သူ႔၀ဋ္ၾကြီးတိ ပိသထက္ ပိုပိမလာေအာင္ ကိုယ္သယ္ယူလို႔ရယင္႔သားနဲ႕ မ်က္စိမွိတ္ ေနာက္မခိုင္းပါကဲ႔ သားေခ်…”




ဝထၱဳျပခန္းထဲသို႔ ၾကြပါ
ကဗ်ာမိတ္ဆက္

ရင္နင္႔ရြက္ၾကြီ
ေနာင္တဆုိစြာ ၾကိဳတလို႔မရပိုင္
ဘဝဆိုစြာေလ႔ ကိုယ္ခ်င္ပိုင္ ဆြဲလုိ႔ရေရ
မွ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းကမဟုတ္။
ရလာေရ သခၤ ါန္းစာတိ
ခ်ိတ္ဆြဲလို႔ၾကည္႔ ျပန္ေလ႔
ျမိဳးလံုးကြ်တ္ထြန္းထားေရ
ဝါကြ်တ္မီးပံုးတိရာ ျဖစ္လားေရ။

ကဗ်ာျပခန္းထဲသို႔ၾကြပါ

ျပတိုက္ ေဆာင္ပုဒ္

ဘဝရွင္သန္ျခင္း၏ တစ္ခုတည္းေသာ အဓိပၸါယ္သည္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။


သင္၏ ေျဖသိမ္႔ႏိုင္စြမ္းမွရာ
ထိုစိတ္ေက်နပ္ျခင္းကို ရွာေဖြပါ.....

ညီစု.....






ျပတိုက္အဝင္ဝသို႔